ÇAVDAR'IN OBASI : lll Küçük HIRA Köyü Alaca / ÇORUM Necati Çavdar'ın Doğup büyüdüğü muhit.. Köyü, Sülalesi, Tanıdıkları, akrabaları, ve Bölge hakkında bilgiler
1340 – 19 Nisan 2007 Perşembe Saat:04.00
CODAROĞLU Sadık Çavdar;1340’da Çorum-Alaca’nın Küçük Hırka köyünde doğdu.
Ve bir ömür; 19 Nisan 2007 Perşembe günü, fecirde saat 0400 de yine Küçük Hırka’da, köyünde yatağında sona erdi.
Mevla, rahmet eyleye
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
SADIK ÇAVDAR, EŞLERİ İLE.
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
UMREYE GİDİŞ:
02.11.1998
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
İstiklal Harbine katalanlara maaş bağlanması sözkonusu olduğunda da,”Ben para için harp etmedim.Karşılığını öbür alemde umarım” diyerek para almamaya direnne büyük bir insandı.
Ancak, çocuklarının özellikle bibimin, “Herkes alıyor.Bu senin hakkın. Sen yine parayı alıp yeme, bize ver.Köyde takavit(mütekait) yıllardır alıp yiyor.Sen niye almıyorsun?” demesiyle, “Şu an maaş almak için gidenlerin çoğu harp kaçkını.Esas harp edenler buna tenezzül etmez..
Ve bu maaş inşallah bana nasip olmaz” diye direnmesine rağmen baskılara dayanamayıp gönülsüz olarak gidip yazılır.
Ve maaş için müracaat edenlerin en sonlarındadır.O o günün Alaca Askerlik Şube reisi, “Baba .. Nerde kaldın?..Esas senin hakın.Kimler gelip yazılmıyor ki?..” diyecektir.
Gerçektende kendisine bağlanan maaşını almadan vefat eder.Rahmetli dedem Mehhmet Çavuş'a göre "Allah yolunda yapılan mücedele için yer yüzünde hiç bir bedel, Allah'ın ikramları yanında hiç kalır.. Ve İslam'ın izzeti, vatan, millet yoluna yapılan bir harbde çekilen sıkıntıların karşılığı" anlamına gelcek bir para kendisine nasip olmaz. Bağlanan maaş ve toplu para (1969 rakamları ile 7 bin lira) para mirasçılara pay edilir.
MADALYA:
Dedem Mehmet Çavuş’un "İstiklal Harbi madalyası" vefatı üzerine oğlu, Sadık Çavdar’a verilmişti.
Madalyanın yarısı yırtılmış. Babamın vefatı üzerine Anam Gürcü hatunun vefatıyla yeni anama intikal eden "çeyiz sandığın"dan çıkan evraklar içinde ancak bu madalyanın yukarda görülen yarısını bulabildik.Kim bilir, cici anam bulamadığımız yarısı ile sobamı tutuşturdu?.. Bilmiyoruz. Bildiğimiz yarısı kalan madalya..
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
ÇODARLAR ...Onun Babası Arifkağ
Dedem MEHMET ÇAVUŞ,
2 Şaban 1234 (1817) tarihini taşıyan 11. Mahmud
(1808-1839) dönemine ait bu belge, okunabildiği kadarı ile mahkemede gerçekleştirilen bir satış sözleşmesidir.
Codaroğlu ve büyük dedem Arif kağın babası,Osman ve onun babası Hüseyin'in isimlerini bir resmi belgede vermesi açısından önemli.
Peki Ne deniyor bu belgede?
" Merkez liva olan medine-i Çorum'da mülhak(Çorum şehrine bağlı) Hüseyinağbat (Bu günkü Alaca'nın o zamanki resmi adı) nahyesine tabi Hırka-ı Sagir, kariyesi(Küçük Hırka köyü) ahalisinden CODAR(cudar) oğlu OSMAN AĞA ibni HÜSEYİNşahsi masrafı medine-i mebrure mahkemesinde ((Çorum şehri mrkezindeki mahkeme denmek istiyor)mahkut (akt olunan) meclisi-i şerii şerifi-i envarda (Nurlanmış-yüce şeriye mahkemesi meclisinin- veya yüce şeriye mahkemesi hakimlerinin)
....... oğlu ARİF(Arif Kağ) hazır olduğu halde ikrarı tam ve takrisi kelam edip (açıkça beyan ederek) bana nisbet olunan mecbu (toplam) 9200 guruş kıymetindeki
80 .......
60 ... tiftik
80 res(baş) koyun ve tiftik keçisi
ve
60 kiye(kile olabilir, bir ölçü birimi)
10 adet kıl çuval
1 res (baş) kısrak
1 res .... .... ....
.... res camız öküzü ve dört ...."
Tarih: 2 Şaban 1234
2017 tarihine göre hesaplarsak 20 yıl öncesini belgesi 1817 tarihinde yazılmış.
Okunamayan yerleri biz nokta nokta ile işaretledik
Bu belgeden anlaşıldığına göre.Arifk ağın , babası Osman ..
Bunu "Kır Osman " dede olarak biliyorduk.
Ancak onun babasını bilmiyorduk.
"Kır Osman" oalarak bildiğimiz "Osman"dedemizin baba isminin " Hüseyin" olduğunu bu belgeden öğrenmiş olduk.
Ayrıca, daha düne kadar bölge insanın "Hüseyenova "dedikleri Alaca'nın resmi adının da mahkeme kaydında görüldüğü gibi Hüseyin Abat(hüseyen ova) olduğu görülüyor.
Körveli’nin eniştesi..
Kırosman'ın babası ise Hüseyin..Oğullarından birine, Arifkağın kardeşlerinden biri Hüseyin ismini, yani babasının ismini verir.
İnsanlar buna Üseyin kısaca ÜSÜK der..
Ve Üsük, seferberlikte giden 75 yiğit arasırndadır.Ve Şehit Olup dönmeyenler dendir. Elimizdeki en eski belgeye göre köylünün Kır Osman diye çağırdığı Osman ağanın babası Hüseyin, sülale ismi ise "Codar"dır.
Aşağıda Deliktepedeki tapu bölümünde orjinali verilen Çorum Şeriye Mahkemesinin rumi 2 Şaban1234 (Miladi1817) tarihli mahkeme kaydında Kır Osman, Çorum şehrinin, "Hüseyin Ağbat (Alaca)nahiyesinin Hrka-yı Sagir (küçük Hırka) köyünden Codar (cudar) oğlu Osman ağa ibni Hüseyin"diye kayıtlara geçilmiş.
Evet Hüseyin oğlu Osman ağanın sülale ismi ' gerek yerel ağızda gerekse resmi belgelerde 'Codaroğlu ''durda.. Birde Codar isimli kardeşi vardır.
Kırosman’ın kardeşi Codar; askere gider gelmez..
Köye bir deve kervanı ile gelir..
Codar, yeğeni ve Kırosman’ın kızı Fadik ile konuşur.
Akrabalarını, köyü, köylüleri sorar, sorgular.Bilgi alır..Kendini bildirmez. Fadik, amcasını tanımaz bile..
Fadik, Apılının Hacının ebesidir.. O sırada Arif Kağ, Eskiyapar köyünde “ şahna” lık yapmaktadır. (öşür toplamaktadır)
Codar, önce Evci’ye gider..
Oradan Höçük köyüne .. Höçük köyünde bağ kaynatmışlar..
Oralarda yaptığı konuşmalar üzerine haber gelir.Ama ne zaman?.. Codar’dan gelen haberleri duyunca amcası Codar’ı bulmak için arkasından atlılar salarlar..Bulamazlar. Codar’ın gidişi o gidiştir.
Kimbilir nereye ve nasıl gitmiş, nelerle karşılaşmış, kimi kimsesi var mı bilen yok.
Ancak sülale ismi olarak "Codarlar" ismi kalmış.Ta ki Soyadı Kanunu’na kadar. Codar’dan dolayı sülalenin soyadına "Çavdar" denmiş, öyle yazmışlar.
KIR OSMAN’NIN ÇOCUKLARI
1. ARİF KAĞ:
Anası Körveli’nin bacısı ..Ahmet ve Mehmet Çavdarı’ın babaları..
2. ÜSÜLÜ :
edeleri. 3. SAKIZCI SADIK:Seferberlikte ŞEHİT olur.
4. (SEDDAR) MEMİŞ:
5. PATIR (ÖMER):
Ve Şahna..
(Şahna; ismi devletin yetki verdiği -ve devlet adına- ürünün yüzde onunu , yani öşrünü toplayan kişilere deniliyordu)
Hanımı, Cin Hacının babası Çorum’lunun bacısı Aişe..
Çocukları ise Ahmet ve Mehmet..Kimse ayakkabı bile bulamazken o ayağında kundura ile gezer..
Arifkağnın sığırları Karabayır’a gider. Sürekli orada yayılırlar.
Köylüye, sığır bölgeyi pislik yapmasın diye Karabayır’a davar göndermeyi yasaklar.
Kendi davarı, Emirler’in Düzyaprak’ta yayılır.Çolak Halil,çobanı.
Arif Yazıcı, diyor ki,
Ahmet ve Mehmet.
Ahmet'e son dönemlerde "Kuzu Baba" derlerdi.
Mehmet'e de askerde çavuş olması dolayısıyla "Mehmet Çavuş" daha sonraları ise "Coddu"
Peki bu coddu da neyen nesi?
Dedem rahmetli Devrenten(Derbent) anbar alır.
O dönemde ekinleri komak için anbar önemlidir.
İyi tahtadan ve sağlam olmalı ve iyi bir usta elinden çıkmalıdır.
Anbar güzeldir.Görenlerin hoşuna gider.
O güne kadar Mehmet Çavuş diye bilinen, dedeme sorarlar , "Anbarı kimden aldın?" O'da "Coddudan aldım" der.
Bu nu duyanlar, isim danlarına gider.Garipserler.
Ondan sonra dedeme lakap olarak coddu ismi verilir.
Zira Yozgat'a bağlı Derbent köyünde gerçekten coddular diye çağrılan bir sülale ve öyle bir lakap vardır.
Dedemde anbarı onlardan almıştır.
Böylece, dedem anbar almakla kalmaz kendisine bizim köylüler bu olaydan sonra Coddu derler. Ounun cocuklarına da "coddular.."
Tıpkı büyükhırkadaki "Bıdılıç"n lakabanı bizim köyümüzdeki kızına verdikleri gibi..
Babam Sadık Çavdar’ın 19 Nisan 2007 tarihinde vefatı nedeniyle köye gitmiştim.
Bir gece eniştem Paşalı’da kaldım.
Paşalı’nın (Osman Yazıcı.. Babası, küçükken Gazi Osman Paşa sevgisi dolayısıyla dolayısıyla oğlunu paşalı diye sevdiğinden ismi öyle kalmış)babası Arif Yazıcı şöyle söylüyor:
Ahmet sonradan muhtar olur..
Doru bir atı vardı.Bindiği ata kimse binemezdi..
Devretliler, Mandırazlı’yı ekerler. Muhtar Ahmet emmi, ekini köylüye kürekle kürütür.
Bir daha da Devretli Mandırazlı’ya boyun uzatamaz.
Yalnız bu kavgada; Üsülü emminin atını gözünden vururlar.
Mehmet dedeni bacağından vururlar.
Benim dedemi de hayasından vurdular. Dilidilinin babası camız gibi mankırır.
Dilidilinin Babası Çolak Halil Devretlileri (Mandırazlıyı ekmek isteyen Derbert köylülerini) kürekle döver.
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
"Şarken(Doğsu): 9 taş
Garben(Batısı): Deliktepe
Cenuben(Güney): ...Hüseyin
Şimalen(Kuzey): Karabayır
Miktarı: 3 dönüm atik, bir dönüm 2 evlek
Tapu Sahibi: Codaroğlu Hüseyin mahdumu Osman(Codaroğullarından Hüseyin oğlu Osman)
Tarihi: 1332(1915)
------------------------------Köy kurtaran tapu hikayesi :
Maksadımız kimseyi incitmek değil.
Sadece büyük dedem Arif kağ'dan dedem Mehmet Çavuş'a ondan da babam Sadık Çavdar'ın vefatı ila bize intikal eden ve resmi görülen tapunun, tarihi belgenin hikayesini anlatmak.
Çünkü o Osmanlı belgesi sadece bir aileye ait tarla tapusu olmaktan çıkarak bir köy arazisini kurtaran, iki köy arasında sınır tespitine esas olan belge niteliğini kazanmıştır.
Bu bölümü okuyanların olaya böyle bakmasında fayda vardır.
Küçük Hırka’nın Osmanlı kayıtlarındaki ismi ; “Hırka-i Sağir”dir
Büyük Hırka’nı ise Hırka-i Kebir Köyümüzün kuzey komşu köyü "Orduoğlu", sonradan "Suludere "oldu.
Aslında buraya "Turapoğlu"'nun yurdu "derlermiş.
Suyu, ormanı bol güzel bir yayla Suludere denen bu bölgede "Turapoğlu" isminde bir Hıristiyan yaşarmış. Şimdiki "Suludere" ve Hozan - Elmalı gibi bizim köye ait olan bölgeler Turapoğlunun çiftliği gibi bir şey.
Suladere'de sadece Turapoğlu değil Esatların ev gibi çok az sayıda Türkler yaşarmış.. Ancak en çok arazi sahibi ve ismi bilineni Turapoğlu..Derlerki Tahirin oğlu, Turapoğlu’nun sırtını sabunlayıp bol para alırdı.
Bizim köylü (Halil kağ'ın babası , Toprakçıların dedeleri )Köse, Turapoğlu’na azap duruyor. Ve bu azaplık onu zengin ediyor.
Turapoğlu, bölgenin büyük alimlerinden bizim köylü Derviş Efendi’ye de Hozan'diye bilinen ve bu gün Derviş Efendi'nin torunlarının - köyde "Ceylan" soyadı taşıyan ailelerin - elinde olan geniş araziyi vermiş.
Turapoğlu’nun Elmalı’da komü varmış.
Elmalıyı Hacı Sülük, para ile almak ister.
Fakat Turapoğlu, Elmalı denen bölgeyi tarla ve ormanı ile birlikte Yozgat'ın Külhüyük köyünden gelerek bizim köye yerleşen Buzağcılara parasız verir. O nedenledirki bizim köyde kalan küçük "Elmalı" bölgesinde hemen henen sadece Buzağcıların tarlaları var. Hatta bu nedenledir ki Elmalı'nın bizim köy tarafında kalan Küçük Elmalı 'da sadece "Buzağcıların koru " diye bilinen ait bir orman alanda mevcut.
Buzağcı’nın iki karısı varmış ..
İsmail ve Hacı, Zaimoğlu gilden olan karısından olmuş. Diğer hanımı ise bizden. Abalı ve Apık..isimli çocukları dünyaya gelmiş.
"Suludere" ismindeki yer "Ordooğlu "olarak bilinirdi ve yakın zamana kadar Perçem’e bağlı bir mezra, oba idi.
Perçem'in nufusu az olduğu için Ordağlu'nda oturan ailelerde idari bakımdan Perçem köyüne bağlanmış.
Bu nedenledir ki Suludere Köyü'nün tüzel kişiliği "Köy olarak " çok yakın.
Suludere'de Turapoğlu ile çok az sayıda türk aileler yaşarlarmış.
Daha sonra buralara Osmanlı döneminde çok az sayıda kürt aileler iskan edilir.
Onları, az sayıda da olsa Kafkas muhacirleri takip eder.Cumhuriyetin ilk yıllarında ise Romanya (urumanya) muhacirleri yerleştirilir.Ancak muhacirler zamanla bölgeyi terk ederler.Şu an ya bir yada iki aile kalır.
Bölge ornanlık ve sulak yer olması dolayısıyla hayvancılığa çok elverişlidir. Bu nedenle çevre köylerden buraya göçenlerde olur. Suluderenin hayvancılığa elverişli olması dolayısıyla büyük dayım Haydar Tunç'da Sulaudere'den başka yerlere giden muhacirlerden ev alarak Çatalbaş köyünden Suludere'ye göç etmiştir.
Böylece yeni göçlerle var olan ailelere yenilerinin eklenmesiyle Orduğlu'nun ufusu büyür.
Perçem'e bağlı mahalle olarak Çorum ili Alaca ilçesi ideri yapısı içinde yer alan Orduoğlulular müstakil köy olmak isterler. Bunun için mücadele edip, çok ter dökerler.
Perçemden ayırmak, ayrı muhtarlık olmak için mücadele verenlerin başında, bölgede hatırı sayılan Duran Kaçar(Duran kağ) yer alır.
Sonuç da resmi makamlar tarafından önlerine konan "nufusunuz az" proplemini Kötü köyle birleşerek aşarlar.
Nede olsa Duran Kağ, KötüKöyün köklü ailelerinden ve gerçekten Osnalı kadını olan Pempe hanmın kızı Hacer Hatunla evlidir.
Kötü Köyün damadı Duaran Kağ, bu iki mahallenin birleşerek Suludre ismi ile "köy tüzel kişiliğine "kavuşmasını sağlar.
Artık Orduoğlu Perçem’den ayrılıp köy olur. Köy Tüzel kişiliğine kavuşan orduğolu resmen "Suludere köyü" ismini alır.
Kötü köy’de "Merdan" ismiyle onun mahallesi haline gelir.
Muhtar Suludere’den, birinci ağza Merdan’dan yani Kötü Köy'den. olacaktır.
Kötü köy, demişsek öyle klasik anlamda kötü anlamına değildir.
Belki tarihi eskiliği nedeniyledir. Öztürkçede "köhne" anlamına kulalnıldığını düşünüyorum.
Zira yakın pazarlardak "köhne", Yozgat'ın ilçesidir. Köhne dense orası aklagelebilir. Anadolu issanı "kötü köy" diyerek bu ayrımı yapmış olabilir. Çünkü yerleşim olarak çok eski bir yer ve Orduoğlu'nun aksine safi Müslüman yerleşim yeri.Ve Türk. bölgesidir. Şimdi çoğunluğu elinde bulunduran Kürtler daha sonra getirilip yerleştirilir buraya. Kürtlerin bir çoğuda sonradan çoğu evlilik yolu ile bölgede yerleşik hayata geçerler.
Suludere muhtarlık olunca, başlarlar çevreden toprak talebine. Zira Perçem'e bağlı iken oranında arazilerini kulanırlar. Doğu da Evci ve Yatankavak köylerine, Güney de Büyük Hırka'ya kadar istedikleri alanı otlak olarak kullanırlar. Perçem'den ayrılıp köy tüzel kişiliğine kavuşanca Suludere'nin çoğrafi alanı daralır.Üstelik resmen çevre köylerle de sınırları belirlenmesi gerekir.
Bu durumda Suludere ileri gelenleri ile kurucu muhtar Duran kağîn aklına Turapoğlunun vaktiyle kulladıkları alan gelir.Nede olsa Turapoğlu, Suluderede yaşamıştır. Topraklarının bir kısmını Küçük Hırkalılara vermiştir.
Şahsi mülkiyet olarak değilsede köy tüzel kişiliğinin idari sınırları için neden olmasın?
O nedenlerle Kurucu muhtar Duran Kaçar ve ileri gelen Suludereliler köy sınırlarının genişlemesi amacıyla;
Küçük Hırka’nın Killikçamı bölgesine kadar isterler.
Bununla da kalmazlar.
Karabayır, Deliktepe gibi geniş muhitleri de köy sınıtrlarına katmak isterler.Çünkü Deliktepe, Suludere'ye 15-20 dakikadır. Bizim köye tam bir saat gelir. Bizim sülalenin - Çodarların- kömlerinin bulunduğu ve kışlık yaylak kullandıkları, yazın da köylünün (Küçük Hırka'nın) otlak olarak kulandığı Karabayır, ise iyi bir iyi yaylımdır.
Her iki köy halkı da sosyal oalrak her zaman iç içedir.Orduoğlu köy tüzel kişiliğini alana kadar aralarında en ufak bir sürtüşmenin olduğuna şahit olunmaz.Ancak yeni tüzel kişiliğne kavuşan Suludere köyünün talepleri ikarşısında iki köy halkı arasında can sıkıntısı ile karşılanan ilişkiler başlar.Şahsen kimsenin diğer köydeki yaşayanlarla bir sıkıntısı yoktur. Ancak yeni bir oluşum vardır, buna yeni doğum da denilebilir. Yeni oluşumun sancıları yaşanır.
Hatta az kalsın iki köy arasında hasmane tutumlar başlayacaktır.
Durum ciddidir.
Öyle ciididir ki, iki köyün bir çok aileleri zaten akrabadır.
Mesela anamın büyük kardeşi Haydar Tunç ve anamın bibisi mesto enişte ile evli olarak Orduğlu'nda yerleşiktir.
Suludere'nin kuruca muhtarı Duran kağ'ında kız kardeşi bizim köydedir. Tantılı diye bilinen Mutafa Özbahar'la evlidir. Her ne kadar Duran kağ'ın bacsı vefat etmişse de gerek biricik yeğenleri İsmet'in varlığı gerekse aile bağı nedeniy irtibat hiç kesilmeden devem etmiştir.
Gerçekten durum cididir. Köy tüzel kişiliklerinin hakları nedeniyle aileler, bireyler sıkıntı çekecektir.
Bizim dedenin aklına babadan kalan "Osmanlı tapusu "gelir.
Babası Arif Kağ, Deliktepe’yi tapu yaptırmıştır.Zaten sülale oalarak Çoderler, yüz yıllarca eker biçerler Deliktepe’yi. Deliktepe’deki tarla tam Ordoğlu sınırıdır.
Eskiden beri Deliktepe'de Büyük Hırka’dan gelen yolun altı Küçük Hırka'nın, yolun üstü ormanlık alan Ordoğlu’nundur.
Ora kurtuldu mu köy kurtulacaktır.
Aksi halde, eskiden elde ne tapu vardır, ne de başka bir belge.
Köy tüzel kişiliğine ait sınırlar; ilçelerde oluşturulan resmi komisyon ile tespit edilerek kayıtlara geçirilir.
Ancak o dönemlerde şahsi mülk olarak kimsenin elinde kolay kolay resmi bir belge yoktur. Arazi elinde bulunduranın, ekip biçenindir.
Varsa bir ip kaydı var.Yoksa hak getire.
Şahit varsa tamam, yoksa yalancı şahit ne güne duruyor?
Tutarsın yalancıları, hakimi kandırdı mı tamamdır.
O yüzden büyük dedem Araif Kağ'a ait Osmanlı tapusu bir daha kıymetli hale gelir.
Kurucu muhtar Duran Kağ ve Suludereliler; Küçük Hırka'nın elindeki ve yüz yıllarca hakim oldukları yerlerde toprak talebinde bulunurken, ülkenin tapu ve kadastro olmadan toprak kaulanan bu gerçeğine güvenir. Nasıl olsa Küçük Hırka köylülerinin elinde tapu filan yoktur. Zilliyet kimde ise o araziyi kulanıyordur.
İşte bu noktada Arif kağdan kalan, eski belge imdada yetişir.
Okuturlar. Kağıdı.
Deliktepe’nin tapusudur.
Tapu; Arif Kağa, Küçükhırka’ya ait.
Dedem Rahmetli Mehmet Çavuş, babasına ait tapunun yeni harflerle düzenlenmiş hali için Başbakanlık'a baş vurur.
Ve tapunun orijinali için, Eskişehir’in yolu tutulur.
Meğerse, İstanbul işgal tehlikesine girince tapu kaydı. Yani Arşiv, Eskişehir’e kaydırılır. Ve dedem Mehmet Çavuş yandaki belge ile başbakanlığa başvurur.
O zaman Muhtar olan Mehmet Kağın babası, Şerifin Hüseyin düşer yollara, bu başvurunun sonucunu almak üzere.
Cevap gelir Başbakanlık’tan.
Böylece bu tapu kurtarır, bütün köyü.
Ve köylüyü.
Aksi halde Perçem’den ayrılan çiçeği burnundaki köy; Ordaoğlu ve onun acer muhtarı Duran kağ , Turapoğlu’nun zamanında yaptığı tasarrufa dayanarak Küçük Hırka’nın yarısını almak üzeredir.
Uygun şahitlerde bulmuştur hani..
Kime sorsalar doğruyu söyleyecektir.
Çünkü; asrın başında Ordooğlu’ndan Küçük Hırka’nın Killik Çamı’na kadar ormandır.
Sık tarla ve saire hep meşeliktir.
Tıpkı Kıcık’ın Sinekli de olduğu gibi orman sökülerek tarla yapılmış ve meşe ile kütükleri şehirlerde satılarak kazanç sağlanmıştır.
Duran kağ ve Suludere ileri gelenleri; bu bölgelerde kimin hangi şekilde tarla sahibi olduğunu bizat yaşayarak bilir, tarla sahiplerinin çoğu da arkadaşıdır. Hatta kimisi de akrabalarıdır. Üstelik çoğu da sağdır.
Perçem’den istiklalini kazanan dünkü oba, Ordoğlu’unun iştahı kabarır Sınırlarını genişletmek için güçlü delilleri vardır.
İstedikleri araziler kendi köylerine yakın, Küçük hırkaya uzaktır. Elmalı, Hozan gibi yerler ise zaten Turaopğlu dolayısıyla Ordoğlu'dan Küçük Hıraka'ya geçmiştir.
Duran Kağ ve ekibi bu duruma güvenir.
Tabi Arif Kağın tapusunu bilmezler bile.
Deliktepe tapusu ortaya konunca düzen eskisi gibi kurulur.
Deliktepede ormanlık alanlar, Suludere'nin olur. Tarla bölgesi Küçük Hırka'nın..
Karabayırda ise; Havuzaun Yazı tarafına düşen tarla kısmı Suludere köyüne, otlakiye kısmı ise eskiden olduğu gibi Küçükhırka'nın ideri sınırları içinde kalır.
Böylece yukarda resmi görülen Arif Kağ’ın "Deliktepe tapusu" ile sadece köyün bu bölümü kurtulmaz,
Duran Kağ’ın istediği Karabayır’da ki Küçük Hırka’ya ait meralarda kurtulur..
Duran Kağ’ın Ankara’ya göçmesiyle Suludere, güçlü savunucusundan mahrum kaldığından iki köy arasındaki anlaşmazlık zaman zaman sürse de sona erer..
Ve herkes hakkına razı olarak dö fakto oluşmuş bulunan bugünkü sınırlara razı olunarak eskiden olduğu gibi barış dönemi başlar.
Yukarıda verdiğimiz tapu , sadece Codarların mülkiyet belgesi işlevini görmez. İki köy arasınada sınır tespitine dayanak ve barişı sağlayan işleve bürünür. Bariş getiren bir işe de yarar.
Peki bu kadar ismi geçen Duran kağ ne oldu?
Duran kağ, önce Suludere'ye bölgede dillere destan bir "konak" yaptırır.Bizim bölgede üstü kiremitli yapıya" konak", üstü düz olan yapıya da "kara yapı" derler. O kanağı ve bahçesini küçük dayım Bekir Tunç'a satar. Bekir dayım; Suludere'nin suyu bol arazisi yaylıma müsait diye ata yurdu Çatalbaş Köyü'nden kayınpederinin yerleşik olduğu daha önce ağbisi Haydar'ın gelip yerleştiği Suludere'ye göç eder.
Suludere'deki "konağı", Bekir dayıma satan Duran Kağ, Ankara'ya göçer..
Kaçar ailesinin reisi olarak Ankara'ya yerleşerek ticarete başlar.
Dikmen'i mesken tutar.. Buranın tanınmış ailelerinin başında yer alır.
Dikmen'de vefat edene kadar da Orduoğlu'n da olduğu gibi sosyal çevresi, hatırı sayılır kişiliği ile Çorum ve bölge insanını temsil eder.
Onun vefatıyla Kaçar ailesinin reisi büyük oğlu Şaraf bey olur. Şeref bey (Kaçar) de vefatına kadar ailenin başında aynı "hanedarlığı" sürdürür.
Orman içinde, şirin bir köy olan Suludere Köyü'nü gösteren bu resim ;
www. suluderekoyu.blogspot.com
adresinden alınmıştır. Resmi çeken Tuğrul Kaçar'a teşekürlerle.==================================================
Küçük Hırka Köyüne ait EN ESKİ BELGE
Köyün en eski belgesi olan yukarıdaki belgenin yırtık yerleri nedeniyle her kelimesi okunmuyor. 2 Şaban 1234 tarihini taşıyan bu günümüzden tam 190 yıl öncesinin belgesi, okunabildiği kadarı ile mahkemede gerçekleşktirilen bir satış sözleşmesidir.
Codaroğlu ve büyük dedem Arif kağın babası,Osman ve onun babası Hüseyin'in isimlerini bir resmi belgede vermesi açısından önemli.
Peki Ne deniyor bu belgede?
" Merkez liva olan medine-i Çorum'da mülhak(Çorum şehrine bağlı) Hüseyinağbat (Bu günkü Alaca'nın o zamanki resmi adı) nahyesine tabi Hırka-ı Sagir, kariyesi(Küçük Hırka köyü) ahalisinden CODAR(cudar) oğlu OSMAN AĞA ibni HÜSEYİNşahsi masrafı medine-i mebrure mahkemesinde ((Çorum şehri mrkezindeki mahkeme denmek istiyor)mahkut (akt olunan) meclisi-i şerii şerifi-i envarda (Nurlanmış-yüce şeriye mahkemesi meclisinin- veya yüce şeriye mahkemesi hakimlerinin)
....... oğlu ARİF(Arif Kağ) hazır olduğu halde ikrarı tam ve takrisi kelam edip (açıkça beyan ederek) bana nisbet olunan mecbu (toplam) 9200 guruş kıymetindeki
80 .......
60 ... tiftik
80 res(baş) koyun ve tiftik keçisi
ve
60 kiye(kile olabilir, bir ölçü birimi)
10 adet kıl çuval
1 res (baş) kısrak
1 res .... .... ....
.... res camız öküzü ve dört ...."
Tarih: 2 Şaban 1234
2007 tarihine göre hesaplarsak 190 yıl öncesini belgesi 1817 tarihinde yazılmış.
Okunamayan yerleri biz nokta nokta ile işaretledik
Bu belgeden anlaşıldığına göre.Arifk ağın , babası Osman ..
Bunu "Kır Osman " dede olarak biliyorduk.
Ancak onun babasını bilmiyorduk.
"Kır Osman" oalarak bildiğimiz "Osman"dedemizin baba isminin " Hüseyin" olduğunu bu belgeden öğrenmiş olduk.
Ayrıca, daha düne kadar bölge insanın "Hüseyenova "dedikleri Alaca'nın resmi adının da mahkeme kaydında görüldüğü gibi Hüseyin Abat(hüseyen ova) olduğu görülüyor.
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
Şeker Pınarı
Şeker Pınarı, civarı Bekir Kağ’ın..
Tacıkırık.. Gıdış..
Ve Hanim’in dedeleri de Bekir Kağ.
Köyün zenginlerinden...
Köyün camisini Bekir Kağ, yaptırmış.
Bekir kağın Kayalıboğaz’da ( Boğazkale-Yozgat arası) değirmeni varmış.
O değirmen den getirdiği taşı; Şeker Pınarı civarındaki kuyuya kapak yaptırmış. Hanim dermiş ki; “ Beni götürün, kuyunun üstüne konan değirmen taşını göstereyim.
Ancak kendisi çok yaşlandığı için gelememiş. Sırtına alıp da kimse değirmen taşını ve altındaki kuyunun yerini göstermesi için getirmemiş.
Şimdi bizdeki Şeker pınarı civarı onların. Yani;Bekir Kağ'ların Kıdış, Tacıkırık ve Hanim (Hassülüğün Haydar'ın kaynanası)baba tarafından ve Guburun Süleyman ana tarafından mirasçıları..
Bekir Kağ’ın oğlu Delimolla'nın üç kızı var.
Hanım:Necip dayının da hanımı.
Diğer kızı ise Gubur’un karısı Kuytuluk.
Bir başkası ise Emirlerdeki Halil Kağın anası..
Tarlayı, onlar satıyor.
Ancak (Sadık ve Sahih kardeşler)babamlar, köy camisi yayındaki yerden çıkarak burayı alıp, bahça yaparak, ekip biçerek şenlendirince köylü kıskanmaya başlıyor.
Kimileri hasedinden çatılıyor.
İş güç yok.Köy odalarında gevezelik yaparak gün geçirinler, kumpası kuruyor.
Biz yapamadık onlar niye yaptı.Bizimm yok onlarında olsanı diyenler..Haset, son safhada.
Muhtarlık seçimlerinde, “Bize oy verin, Codarlar'ı oradan çıkaralım “ diye vaat ediyorlar.
Ve bu vaatle Cin Hacı muhtar oluyor.
Menderes’in çıkardığı Mera kanununa dayanarak “ Kaymakamlıktan idari karar” aldırarak, babamların satın alarak ektiği arazinin büyük bölümünü men ettiriyor. Ve babamlar mahkemeye veriyor.
Mahkemede eski sahipleri şahitlik etmiyor, edenlerde ektikleri az bir yeri gösteriyor. Mahkeme ise yinede mevcut yer için karar veriyor.
Arif Yazıcı (Köreybin Arif)diyor ki: ”Bu konuda köylü haksızdı. Babangil haklı idi.
Nurettin Muhtar idi.
İstense idi tümünü alırlardı.
Cinhacı’da, köylü de haksızdı.
Çünkü eskiden ekilip biçilirmiş. Sonradan hissedarlar çoğu yeri bırakmış.
Hissadarlar, yanlış yaptılar.Adamlara sattılar. Parayı alıp yediler.Ama arkasında durmadılar. Mera diye ortaya çıktılar.Oysa Bekirkağ zammında ekiliyormuş.
Daha sonra da mirasçıları her yeri ekmeseler de bazı yerleri ekip biçiyorlardı.
-Körmemedin babası- Zırıl bekliyor, ortaklar bölüşüyordu.
Sizinkiler alıp şenlendirince köylünün gözüne büyüdü.Mirascılar da gelip şahitlik etmediler.”
Amcam Salih’de diyor ki:
“Biz tarlayı Tacıkırık..
Kıdış..
Hanimin hisseni Necip dayıdan ve Kuytuluğ’un hisseni de Guburun Süleyman’dan aldık.
Kıdış, (Mustafa Çapraz), bize önce tarladaki hissesini sattı.Sonra oğlu Garip askerde idi. Ona para göndermek için Hasan Hüseyin’in evin önündeki düzlüğü 50 liraya bize sattı. Oğluna asker harçlığı gönderdi. Ancak gelip şahitlik etmedi..
Dayım Necip, urganı tutarak Ağkayaya kadar oradaki yolu geçecek şekilde ölçtü.Karşılığında Belen tarlayı aldı. Ancak Necip Dayım da gelip şahitlik etmedi.
Sonra Seyit dayım, ev yaptırırken Belen tarlayı geri sattılar biz aldık. Efe evi, konağı yaptı.. Tarlamızı tekrar para ile geri aldık.
En son olarak Tacıkırık, şimdiki evlerin yeri olan harman yerini bize sattı.
Hanim’in harmandaki hisseni, daha sonra dünürüm olacak olan Sultan bize vermedi, Mehmet kağ’a sattı.
O’nu Efe Mehmet ve değerleri takip etti.
Böylece yola çakışımız bir ölçüde tıkandı.
İlk geldiğimizde tek komşumuz olan Emmehasan’ın İsmail’in evi ile aramıza Mehmet kağlar ev ve bahçe yapmış oldu.
Derebağ’ın ev yaptığı yer zaten kendi harmanı idi.. Şimdi arada Gıdış’ın harman boş duruyor.. Bu dava tam yedi yıl sürer..Bu günkü sonuca, Sadık ve Salih kardeşler bir destansı mücadele sonucu gelirler..
Ve yeni baştan "BOŞA ÇAMUR ÇİĞNEMEK"Aradan yıllar geçer
Yine birilerinin hasetlği tutar.
Benim doğduğu ev yerini bile çok görürler, aradan 60 yıl geçsede hazmedemezler.. "Mera "diye şikayet ederler.
Hasetçiler yine iş başındadaır.
Bir ibret vesi kası olrak buraya alıyoruz.
ATMA, RECEP!
ALACA CUMHURİYET BAŞSAVCILIĞINA
ŞİKAYETÇİ:
Necati Çavdar NK No:391 51074 820
KONU:
Yalan beyanlarla kamu kurumlarını yanıltmak, kişileri uzun süre soruşturma tehdidi altında bırakmak, çok sayıda soruşturma olduğu kanaatini uyandırmaya çalışmak, unvanını ve temsil ettiği tüzel kişiliği baskı aracı yapmak suretiyle, görevi kötüye kullanan Küçük Hırka Köyü Muhtarı Recep Danlı ( 32773282470) ve bu yönde beyanları delil sayarak Yanlı kararlar vermek suretiyle yürürlükteki yasalara ve hukuk kurallarına aykırı işlem tesis eden diğer kamu görevlileri hakkında gerekli işlemin yapılması.
OLAYLAR:
1. Küçük Hırka Köyünde, köy içinde(eski ismi ile köhne ev mevkiinde) kadimden buyana ekişlip biçilmektedir. Bilinen en eski sahibi Bekir Kağ tarafından da 250-300 yıl öncesi işlendiği bilinmektedir. Bekir Kağ’dan çocuklarına ve torunlarına intikal eden arazi , 1950 başlarına kadar Bekir Kağ’a muris dört ayrı ailenin ortaklaşa ekip biçtiği, bu tarihte HAK sahipleri aileleri temsilen Süleyman Aykaç, Mehmet Kaya , Bekir ve Mustafa Çapraz’ın müştereken dönemin Muhtarı Nurettin Arslan’ın düzenleyip onayladığı senetle değeri karşılığında dedem Mehmet Çavdar’a satılmıştır. Tarlayı alan dedem, buraya ev, ahır, samanlık,yunaklık ve tandır ve misafir odasından oluşan kompleks binalar inşa ederek, tarla içindeki Şeker Pınarı denen çeşme altında kalan yeri meyve – sebze bahçesi yapmış kalan yerleri ise kesintisiz ve HER YIL OLMAK KAYDI İLE onlarca yıl ekip biçmiştir.
Mülkiyet değişimi sonrası; dedem, babam tarafından KESİNTİSİZ VE ÇEKİŞMESİZ İŞLENEN TARAIM ARAZİSİ, BABAMIN VEFATI SONRASINDA DA MİRASÇILAR ADINA TARAFIMDAN EKİLİP BİÇİLMEKTEDİR.
Kadimden beri ekilip biçilen bu tarlanın kullanım hakkı satış senedi ve zilliyet yolu ile Mehmet Çavdar oğulları tarafından kullanılmakta burada en azından 60 yıldır evleri, ahırları ve harmanları, Şeker Pınarı adındaki su kaynakları ve dikili bahçeleri ile tarla bir bütün olarak işlenmektedir.
1983 yılı kadastro çalışmasında her nedense 1960 sonlarında yapılan ev ve bahçe ayrılarak harmanlarımız, 1950 başlarında yaptığımız ve halan tarla olarak kullandığımız yer dahil tüm tarla kayıt dışı tutulmuş.
Buna rağmen çekişmesiz olarak tarlamızı bir bütün olarak ekip biçmekteyiz. Bir bütün olarak dededen toruna intikal eden, aralıksız ve çekişmesiz olarak zilliyetimizdeki “TARLA, BAHÇE VE HARMAN YERİ”;
Köyümüzde kadastro çalışmaları yapıldığı zamanda şimdide aynı konumda olup, kadastro çalışmaları sırasında her nedense ayrı parsel yapılarak1. pafta 2046 nolu parsel şeklinde sadece ev ve bahçenin babam Sadık Çavdar adına zilliyetine tescili yapılarak harman, eski ev yerimiz ve kadimden beri çekişmesiz ve kesintisiz Tarım arazisi olan tarlamızın farklı parseller şeklinde tescilinin yapılmadığını tarlanın bir kısmının (2217 parsel) mera olarak tespit yapıldığını yeni öğrenmiş bulunuyoruz.
Kadaostro çalışmaları sırasında mera ve taşlık arazi olarak yapılan tespitlerin – köyümüzde başka örnekleri olduğu gibi - HAYALİ ya da Kadastro tespiti sırasında mahalli bilirkişilerin yanlış beyanda bulunarak araziyi KASITLI olarak yanlış tespit yaptırdığı bir gerçektir. Kadimden beri ekilip dikilen arazi ben beni bidim bieleli her yıl hiç aralık verilmeden ekilip dikilmek suretiyle işlenir.
Bahse konu tarla kadimden beri işlenmekte ve kadastro çalışması öncesi, kadastro çalışması sırasında da işlenmiş, sonrasında da ARALIKSIZ VE ÇEKİŞMESİZ olarak işlenmeye devam edilmiştir.
2-Küçük Hırka Köyü Muhtarı Recep Danlı;
Kadimden beri işlenen ve 1950 başlarında kadastro çalışmalarının yapıldığı ve o günden buyana 25 yıl olmak üzere 60 yıldır davasız,ÇEKİŞMESİZ ve ARALIKSIZ iyi niyetle MALİK SIFATIYLA zilyetliğimizin bulunduğu tarla -ve 1955 ‘de doğduğum ve uzun süre yaşadığım evin yeri dahil bahçemiz için- “mera” gerekçesiyle şikayette bulunarak babamın vefatıyla adımıza ekim-dikim işlerini yürüten ağbim Ramazan Çavdar hakkında işlem yaptırmıştır. Bölgenin zilliyetlik başlangıcı ve sürdürülüş biçimi ile HİÇ BİR ŞÜPHEYE YER BIRAKMAYACAK ŞEKİLDE mera olmayıp ev yeri, bahçe,avlu, harman ve tarladan oluşan bir bütün olarak çekişmesiz ve aralıksız olarak dededen toruna ZİLLİYETİMİZDE İŞLENDİĞİNİ, -ancak her nedense kadastro çalışmaları sırasında köyümüzde ve ilçede çokça görüldüğü şekilde Zilliyetleri adına tescilinin yapılmadığını da - Hudutları belli olan tarlanın hiç bira zaman ve dönemde köy merası olarak kullanılmadığını,
Başta Muhtar Recep Danlı’nın annesi Hüsne Danlı ve eşi, kardeşleri dahil en yakınları ile şu an görev yapan ihtiyar heyeti üyeleri olmak tüm köy muhtarları, köyde görev yapmış öğretmen ve imam-hatip, ebe gibi gibi kamu görevlileri dahil köyde ve çevre köylerde aklı selim her birey tarafından bilinir.
Buna rağmen Muhtar Recep Danlı, muhtarlık döneminin 4 yılında suskun kalıp görev süresinin son yılında mera kanunu bahane ederek baskı kurmak gayesiyle ve siyasi çıkar umarak şikayette bunmuştur.
Aşağıda ekte sunulan fotoğraflar bu gerçeği ortaya koyduğu gibi, teknoloji kullanılarak masa başında bilgisayardan google eard programı ile köyün durumuna ya da www.khirka.blogspot.com adresine girilse gerçekler tüm çıplaklığı ile öğrenilir, insanların maddi ve manevi kayıplara uğraması söz konunu edilemezdi.
3- Küçük Hırka Köyü Muhtarı Recep Danlı ve işlem yapan kamu görevlileri;
Köyde ve çevremizde çok sayıda soruşturma olduğu kanaatini uyandırmaya çalışmak ve bizleri uzun süre soruşturma tehdidi altında bırakmak, yanlı rapor düzenlemek, düzenletmek suretiyle görevlerini kötüye kullanarak baskı kurmaya yönelik olarak 3091 Sayılı Zilyetliğin Korunmasına ait yasa hükümleri yanlış uygulanmış/yanlış uygulatılarak ve mera istismarı yapılarak kararlar oluşturmuşlardır.
Yürürlükteki yasalara ve hukuk kurallarına aykırı işlem tesis eden ve bunu uygulayan Muhtar ve diğer kamu görevlileri Hukuki HATALAR yaparak İdari HİZMET KUSURU işlemiştir. Muhtar Recep Danlı, görevini bilerek KÖTÜYE KULLANMAKLA kalmamış, köye gelip giden memurları kendi aracıyla taşıyarak ve bedelini ağbeyim Ramazan Çavdar’dan alarak "haksız kazanç sağlamış olmaktır".
Yasa gayet açık. Zilliyetliğin korunması. Burada kadimden beri kullanılan, zilliyet edilen yer muhtar tarafından yanlış beyanlarla idare yanıltılarak aleyhimize karar çıkartılmıştır.
Soruşturma memurları soruşturma öncesinde ve soruşturma sırasında Taşınmaz Mal Zilyetliğine Yapılan Tecavüzlerin Önlenmesi Hakkındaki 3091 Sayılı Kanun'un Uygulama Şekli ve Esaslarına Dair Yönetmelik hükümlerine göre hareket etmemiş, şahitleri dinlememiş, konunun medeni kanun kapsamında Zilliyetliğe konu olduğunu dikkate almamıştır. İlgili memurlar,karşı tarafı dinlemeden veya sunduğu delilleri göz ardı ederekten, hukuk dışı bir karar vermiş durumdadır.
25.8.2008 pazartesi günü, köye gelerek yapılan keşif icrasında olduğu gibi;Başta Yazıişleri müdürü olmak üzere güya soruşturmak adına köye gelip gittiklerinde harman yerine park eden arabadan inip tarlayı görme zahmetinde bulunmayan diğer görevliler, ise harcırah alarak kazanç elde etme vasıtası yapmışlardır.
Satın alma ile devam eden Zilliyetlik, imar ve ihya ile ortaya çıkan bir durum söz konusu olan tarlamız, ne bu gün ne dün ne de bilinen zaman dilimlerinin hiçbir devresinde “tüzel kişiliğine ait veya öteden beri köylünün ortak kullanımına terk edilmiş” alan olmadığı halde taşınmaz mal zilyetliği dikkate alınmadan olayı "kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olma ve kişilere haksız bir kazanç sağlama" vasıtası yapmışlardır. 3091 sayılı yasa, adı üzerinde zilyetliği korur. 3091 sayılı Yasa ile gerçek veya tüzel kişilerin zilyed bulunduğu taşınmaz mallarla, devlete ait veya devletin hüküm ve tasarrufu altındaki sahipsiz yerlere veya menfaati umuma ait olan taşınmaz mallara tecavüz ve müdahalelerin idari makamlar tarafından önlenmek suretiyle kamu düzeninin sağlanmasının amaçlandığı, 3091 sayılı Yasanın Uygulama Şekli ve Esaslarına Dair Yönetmeliğin 11. maddesinde, "tecavüz"ün, taşınmaz malı zorla veya zilyedinden habersiz olarak işgal etmek veya ele geçirmek veya taşınmazın aynında değişiklikler meydana getirmek; "müdahale"nin de, zilyedin taşınmaz mal üzerindeki mutlak hakimiyetini kısmen veya tamamen ihlal etmek biçiminde tanımlanmadığı, bu şartlardan herhangi birinin varlığı halinde, ilgili makamca tecavüz veya müdahalenin önleneceği ve zilyedin haklarının korunacağının açık olduğu, KADİMDEN BERİ EKİLİP –DİKİLEN ve şimdiye kadar her hangi bir ÇEKİME VE ŞİKAYET OLMAYAN tarlamızda bu durumlar söz konusu olmadığı halde olay incelenmeden ve arazinin hali hazır durumu bile dikkate alınmadan ve aşağıda belirtilen yönetmenlideki usul takip edilmeden karar oluşturulmuştur.
İlgili yönetmenlik,
“Madde 28 - Soruşturma memuru, taşımaz malın bulunduğu yerde sırasıyla önce şikayetçinin, sonra mütecaviz olduğu iddia edilen kişi veya kişilerin, daha sonra tarafların tanıklarının ve gerek gördüğünde doğrudan seçeceği bilirkişiler ile ilgisine göre Hazine, özel idare ve belediye temsilcilerinin, köy veya mahalle muhtarı ve ihtiyar kurulu üyelerinin ifadesini alarak:
a) Taşınmaz malın niteliği ve bütün sınırlarını,
b) Taşınmaz malı fiilen tasarruf eden zilyedin kim veya kimler olduğunu, ne zamandan beri ve ne suretle zilyet olduğunu,
c) Mütecavizin kim veya kimler olduğunu,
d) Taşınmaz mala mütecaviz veya mütecavizler tarafından ne şekilde ve ne zaman tecavüz veya müdahale edildiğini,
e) Tecavüz veya müdahalenin bu taşınmazın hangi kısmına veya miktarına yapıldığına,
f) Başvuru sahibinin bu tecavüzü veya müdahaleyi hangi tarihte öğrendiğini, tespit eder.
Bu amaçla taraflarca gösterilen tapu ve her türlü belgeleri inceler, araziye uygunluğunu araştırır.”
” Tanık ve bilirkişi ifadelerinin alınmasında usul
Madde 30 - Tanıkların ve bilirkişilerin ifadeleri tek tek alınır. İfadeler alınırken hazır bulunan diğer tanıkları ve bilirkişiler tanığın söylediklerini duyamıyacak şekilde uzaklaştırılır. İfade alınmasına başlamadan önce tanıklara tarafları tanıyıp tanımadıkları ve anlaşmazlık konusu hakkında bilgileri olup olmadığı sorularak gerekli açıklamalarda bulunulur. Soruşturmanın amacının zilyedi belirlemek olduğu, mülkiyet anlaşmazlıklarının bu soruşturmanın kapsamı zilyedi belirlemek olduğu, mülkiyet anlaşmazlıklarının bu soruşturmanın kapsamı dışında kaldığı anlatılır.
Tanık ifadeleri ile bilirkişilerin görüşleri Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu hükümleri dairesinde yeminli olarak, başvuru sahibinin ve mütecavizin ifadeleri yeminsiz olarak alınır.
Tanıklar ayrı ayrı ve tanıklıktan önce yemin ederler. Yemin: "Bir şey saklamaksızın ve bir şey katmaksızın kimseden korkmayarak, bir tesire kapılmayarak bildiğimi namusum ve vicdanım üzerine dosdoğru söyleyeceğime yemin ederim" şeklinde olur.
Bilirkişiler görüşlerini söylemeden veya raporunu vermeden önce; "Tarafsız ve tamamen ilim ve fenne uygun olarak görüşünü açıklamayacağına vicdanı üzerine" yemin eder. Sonradan tanık dinlenemeyeceği
.- Soruşturma evrakı ile fezlekenin yetkili makama verilmesi
Madde 33 - Soruşturma memuru, soruşturma bittikten sonra soruşturma evrakındaki bilgiler ve şikayetçi mütecaviz ve tanık ifadelerinin, bilirkişilerin görüşlerinin özetlerinin bulunacağı bir fezleke düzenler. Fezlekede bu ifade ve görüşleri ve diğer delilleri değerlendirerek durumun tartışmasını yapar ve verilecek karara esas olacak görüşünü belirterek fezlekeyi soruşturma evrakı ile birlikte en kısa zamanda valilik veya kaymakamlığa verir.
Madde 35 - Karar vermeye yetkili makam, soruşturma evrakı üzerinde en kısa zamanda gerekli incelemeyi yapar. Eksiklikler var ise evrakı soruşturma memuruna vererek tamamlattırır. Dosyadaki bilgilere göre tecavüz veya müdahalenin önlenmesine veya talebin reddine karar verir.
Kararlarda, taşınmaz mal üzerinde üstün sayılabilecek bir hakkı olduğunu iddia edenlerin yargı yoluna başvurması gerektiği belirtilir.
Talebin reddine ilişkin kararlarda soruşturma giderlerinin şikayetçinin üzerinde kalacağı, tecavüzün önlenmesine ilişkin kararlarda ise soruşturma ve infaz giderlerinin mütecavizden icra yolu ile tahsil edilerek şikayetçiye ödeneceği belirtilir.
Kararların onbeş gün içinde verilmesi
Madde 36 - Başvuru tarihinden itibaren soruşturmanın en kısa zamanda yapılarak kararın 15 gün içerisinde verilmesi zorunludur. Çeşitli nedenlerle bu süre içerisinde karar verilememesi halinde durum sebepleriyle birlikte Kaymakamlıklarca Valiliklere, Valiliklerce de İçişleri Bakanlığına bildirilir.”
Şeklinde düzenlendiği halde KAYMAKAMLIK KARARARLARI OLUŞTURULURKEN BU YÖNETMENLİK HÜKÜMLERİNE GÖRE HAREKET EDİLMEMİŞTİR.
Tanıklar dinlenmemiş ve gerekli araştırmalar yapılmamıştır. Ve ÖZELLİKLE 60 gün ve 1Yıllık sürelere uyulup uyulmadığını ve adli makamlara açılmış bir dava olup olmadığını incelenmemiştir.
Bu kararla zilliyetlik korunmamış, aksi yönde hareket edilmiştir.
Bu yasa ve yönetmenliğe aykırı oluşturulan karar sonucu maddi ve manevi kayıplara yol açılmıştır.
Ve KADİMDEN BERİ İŞLENEN, 60 yıl önce mülk sahiplerinden dedemin alarak babama , ondanda bu günkü mirasçılara intikal eden taşınmazla ilgili MERA SÜRÜLÜYOR SUÇLAÖMMASIYLA oluşturulan işlem sonucu maddi kayıplar yanında gerek şahsi gerekse ailemizin itibari zedelenerek manevi zararlarımız olmuştur.
Resmi kurumların gelip gitmesi, savcılık ve mahkemeler önüne çıkarılması;tarım ve hayvancılıkla uğraşarak üretimini yapan köyde kendi halinde yaşayan başta ağbeyim Ramazan Çavdar olmak üzere ailemizi huzursuz etmiş, etmektedir. SONUÇ:
Küçük Hırka Köyü Muhtarı kimliği arkasına sığınarak, ihtiyar heyeti üyelerine bile haber vermeden anası, eşi ve en yakınları dahil tüm köylünün, köyle bağı olanların bildiği gerçeklere aykırı olarak;
Yalan bayanda bulunarak ve görevini kötüye kullanan Recep Danlı, Yasalara ve ilgili yönetmenliğe aykırı işlem yapan, karar oluşturan diğer kamu görevlileri hakkında eylemlerine uyan işlemin yapılmasını arz ederim.16 .12.2008
ŞAHİTLER:
Recep Danlı’nın annesi Hüsniye Danlı ve eşi
EKLER ( cd içinde )
1- İDARİ İŞLEM
2- TARLANIN 1979,1980 ,1990 VE 2008 DEKİ DURUMLARINI
GÖSTEREN FOTOĞRAFLAR
Evin yeri ve avlu sonradan tarla oldu.Yan taraf beb beni bileli tarla. İracap nerden bilecek mazisini?
Çünkü yaşı yetmez.Ancak dolduruşa geldiği kesin.
1980 başlarında köyde evimiz,
bahçemiz, hasat yapılan harman ve tarlanın görünümü 
şeker pınarından harmana doğru tarlanın konumu8isviçreli misafirler geldiğinde çekildi) Şeker pınarından ağ kayaya doğru tarlanın amcamla sınırını görünümü(2006 da isviçreli misafirlerle şeker pınarında çekildi)
Küçük harmandan tarlanın Güllüöze bakan sınırı(2006)
(Murat Danlı çekimi)
Çorum - Alaca, Küçük Hırka Köyü doğumlu
Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünü bitirdi
1976 yılında teknisyen Asssubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldı.
- Esnaflık yaptı.
- 1996 da Milli Kütüphane’de Mikrofilm Uzmanı olarak çalıştı.
-1997-1999 arasında Akit Ankara Temsilciliğinde muhabirlik, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı muhabirliği ve temsilci yardımcılığı yaptı..
-Serbest Gazetecilik ve 1999- 2006 arasında sürekli olarak Anayurt (Eski ismi Vakit) gazetesinde Başyazarlık ve Köşe yazarlığı yaptı.
-Basın Müşavirliği
e-Milletvekili Danışmanlığı
-İç Anadolu Birliği Genel Sekreterliği’ni yaptı.
